Vocabulum dualitatis nuper iterum atque iterum a varietate hominum adhibitum est. Sed adhuc multi latent quid dualitatis significat in actu, quid sit circa, et in quantum format vitam nostram quotidianam. Dualitas autem a verbo dualis venit et proprie significat dualitatem vel duo continens. Basically, dualitas significat mundum, qui rursus in 2 polos, duales dividitur. Calidus, frigidus, vir - femina, amor, odium, mas, foemina, anima, ego, bonus, malus, etc. Sed in fine non admodum simplex est. Est longe magis dualitas quam illud, et in hoc articulo plura de eo ingrediar.
Creatio mundi dualitariani
Civitates Dualitariae ab initio nostrae exsistentiae exstiterunt. Hominis genus semper e rationibus dualisticis et eventis, eventis, hominibus et cogitationibus in status positivos vel negativos divisit. Hic ludus dualitatis a pluribus causis conservatur. In una manu dualitas e conscientia nostra. Tota vita hominis, omnia quae cogitari possunt, omnis actio commissa et omnia quae ventura sunt ultimo modo ex propria conscientia et inde cogitationibus oriundis. Cum amico tantum convenis quia tu primus illius missionis cogitasti. Putavisti hunc hominem convenire et tunc intellexisti illam cogitationem committendo actionem. Omnia a cogitationibus. Tota vita hominis est solum opus propriae imaginationis, proiectio mentalis propriae conscientiae. Conscientia est essentialiter spatium sine tempore et libero polaritate, quapropter conscientia singulas dilatat secundas et semper diffunditur novis experientiis, quae vicissim vocari possunt in cogitationum nostrarum forma. Dualitas in hoc contextu oritur ex nostra conscientia, prout propria imaginatione utimur res in bona vel mala, positiva vel negativa dividere. Sed conscientia non est status dualisticus secundum se. Conscientia non est masculus neque femina, neque aetas nequeat instrumentum est quo utimur ad vitam experiendam. Nihilominus experimur duplicem mundum cotidie aestimantes eventus eosque in bonum vel malum inserere. Huius rei plures sunt rationes. Constanter inter animam et mentem egoisticam sumus homines. Anima est responsabilis ad generandas cogitationes et actiones affirmativas et ego generat negativas, energias, densas civitates. Anima igitur nostra dividit in status positivos et ego in status negativos. Conscientia propria, propria cogitationum series, ab uno ex his vectibus semper dirigitur. Aut conscientia tua uteris ad rem affirmativam (animam) creandam, aut negativam, enixe densam creas.
Finis status dualitarianos
Haec mutatio, quae hoc in rerum contextu saepe etiam veluti interna colluctatur conspicitur, tandem nos in eventus negativos vel positivos iterum atque iterum dividendos ducit. Ego pars est hominis quae nos ad rem negativam creandam ducit. Ex hac mente oriuntur omnes motus negativi, sive dolor, tristitia, timor, ira, odium, et alia huiusmodi. In Aquarii autem aetate homines rursus incipiunt metas egoisticas dissolvere ut realitatem unice positivam creare possint. Quae tandem res eo ducit, quod aliquando omnia iudicia nostra omittamus et res iam non perpendamus, res in bona vel mala iam non dividimus. Subinde, homo talem cogitationem reicit ac propriam interiorem veri sui rationem reperit, quod significat mundum solum ab oculis positivis intueri. Non amplius dividit in bonum et malum, affirmativum vel negativum, quia in toto solum aspectum positivum, altiorem, divinam. Agnoscit igitur totam exsistentiam in se esse tantum spatium sine tempore sine intermissione et libero vultu. Omnes status immateriales et materiales basically iustae expressionis sunt conscientiae extricandi. Huius conscientiae quisque homo partem habet suamque per eam vitam exprimit. Nimirum hoc sensu exstant, exempli gratia, expressiones masculinae et feminae, partes positivae et negativae, sed cum omnia oriantur a statu sine polaritate, fundamentum omnium vitae nullam habet dualitatem.
2 diversis cardines unum in suo complexu!
Mulieres et viros aspice, prout licet, in fine diei tantum habent structuram quae in suo nucleo non habet dualitatem, significatio prorsus mediae conscientiae. Duo opposita quae simul sunt totum. Est denarius similis, utraque diversa, utraque tamen totum, unum nummum faciunt. Haec cognitio magni momenti est etiam ut proprium reincarnationis cursum erumpere possit vel ad hunc finem propius accedere. In aliquo puncto omnia impedimenta et programmata propriae impones, pone te in positio silentii observantis et tantum vide scintillam divinam in tota exsistentia, in omni congressu et in omni homine.
In hoc sensu nemo iam iudicat, omnia iudicia deponit et mundum videt ut est, veluti expressio ingentis conscientiae, quae per incarnationem se individuat, se experitur ut duplicem vitam denuo obtinere possit. In hoc sensu mane sanus, felix et concorditer vitam vivam.
Ego sum gauisus de aliquo auxilio ❤
Sed non malum est dualitas, si utrumque unum intelligamus? Et credo quod ego etiam locum habeat in se, sicut omnia in mundo locum suum habent. Si deserere pugnam volo, desinam pugnare. Sic etiam desinas pugnare meum meum et includere in meo universali sicut velle quod alii bene faciunt. Sine facultate differentiandi, vere aliquid dare hominibus non possum, alterum sicut alterum indiget. Ut mea fides, aliae opiniones permissae sunt, sed quod mihi ipse placidissimum sentit. Non post pugnam.