≡ Menu

incarnationis

Propter proprias origines spirituales, unusquisque homo habet consilium quod innumerabiles incarnationes ante creatum est, et etiam ante incarnationem venturam, respondentia nova vel etiam vetera officia quae in vita futura dominanda/experti sunt. Hoc potest referri ad varias experientias quas anima habet in uno ...

Omnis homo animam habet et secum habet speciem, amantem, empathicum et "alta frequentia" (quamvis hoc in omni homine perspicuum videri non potest, omne animal adhuc animam habet, ac plerumque etiam « animatur. "omnia in existentia). Anima nostra responsabilis est eo quod primo manifestare possumus harmoniam ac pacificam condicionem vivendi (in coniunctione cum spiritu nostro) et deinde, misereri possumus hominibus et aliis animantibus nostris. Hoc sine anima non posset esse, vellemus ...

Omnis homo vel omnis anima in cyclo sic dicto reincarnatio (reincarnatio = reincarnatio/renovatio) innumerabilibus annis fuit. Hic cyclus extricatus efficit ut homines iterum iterumque in corporibus novis renascantur, earundem meta quam mente et spiritualiter in unaquaque incarnatione et sic in futuro excolere perseveremus. ...

Omnis homo est in cyclo incarnationis sic dicto / reincarnationis cycli. Hic cyclus eo pertinet quod homines innumerabiles experimur vitas et hac in re semper sive scientes sive inscii (inscii in incarnationibus maxime initialibus), ad hunc cyclum finiendum / frangendum. Est etiam hoc in contextu finalis incarnatio, in qua nostra mens + spiritualis incarnatio completur ...

Homines in reincarnatione cycli infinitis incarnationibus fuerunt. Cum primum morimur et mors corporis incidit, sic dicta oscillatio frequentia fit mutatio, in qua homines experimur novam prorsus, sed adhuc familiarem aetatem. Pervenimus ad interitum, locum separatum ab hoc mundo (post vita nihil omnino pertinet ad id quod Christianitas nobis propagat). Hac de causa non ingredimur "nihil", suppositum, "non-exsistentem", in quo tota vita penitus exstinguitur nec amplius ullo modo exsistit. Nam contrarium est. Nihil nihil (de nihilo nihil potest, nihil in nihilum venire potest), multo magis nos homines perpetuo subsistere ac rursus iterum atque iterum in diversis vitae meta exsistere. ...

Unusquisque in cyclo reincarnationis est. Hoc exolvuntur renascentiae hoc in contextu responsabile pro eo quod homines plures vitas experiuntur. Fieri etiam potest ut aliqui innumerabiles, etiam centena, diversae vitae habuerint. Qua in re saepius renascitur, eo plus est proprium Anno dominice incarnacionisE contra est etiam humilis aetatis incarnationis aetas, quae senis et iuvenum animorum phaenomenon rursus explicat. Denique processus hic reincarnationis inservit nostrae mentis et spirituali evolutioni. ...

Vita post mortem cogitari non potest aliquibus. Ponitur ulterius non esse vitam nec suum esse penitus exstingui, cum mors incidit. Ingrediatur igitur, ut aiunt, "nihilum", "locus" ubi nihil est atque existentia omnem sensum amittit. Ultimo autem haec est fallacia, illusio ex mente nostra egoistica causata, quae nos in ludo duplicationis tenet, vel potius qua in ludo dualitatis capi nos patimur. Visus mundi hodie perversus est, status collectivus conscientiae obnubilatus est et nobis negatur cognitio constitutionum fundamentalium. Diu certe accidit. ...