≡ Menu

animo

Sunt in vita quod omnis homo eget. Quae irreparabilia sunt + inaestimabilia et magni momenti sunt ad nostram bene spiritualem mentis salutem. Ex altera parte, concordia est quam homines desideramus. Eodem modo, amor, beatitudo, pax et contentio interior, quae in vita nostra speciali lucent. Quae omnia cum maximis momentis coniunguntur, id quod quisque homo indiget ad vitam beatam implendam eaque libertas est. Qua in re multa conamur ut vitam in plena libertate agere possit. Sed quidnam est plena libertas et quomodo eam consequi potes? ...

Gravis es, unicus, peculiaris, potens rerum tuarum creator, ens spirituale infigens, qui immensam mentis potentiam habet. Huius potentis potentiae ope, quae in omni homine profunde iacet, vitam creare possumus quae nostris ideis plene respondet. Nihil est impossibile, contra, ut in uno ex ultimis meis articulis, radicaliter non sunt limites, sed limites quos nosmetipsos creamus. Limites sui impositi, impedimenta mentis, opiniones negativae quae tandem obstant ut vitam beatam efficiant. ...

Totus mundus externus ex animo tuo est. Est ergo omne quod cernis, quid vides, quid sentis, quid vides immaterialis proiectio conscientiae tuae. Tu es creator vitae tuae, tua veritas, et fac vitam tuam utens tua mentis imaginatione. Externus mundus agit sicut speculum, quod constanter nostrum mentis et mentis statum nobis ostendit. Hoc speculum principium demum inservit nostrae evolutioni spirituali et intendit ut conscii simus nostrae necessitatis spiritualis/divinae connexionis, praesertim in temporibus dubiis. ...

Infinita est virtus cogitationum tuarum. Quamlibet cogitationem tuam cognoscere vel potius in tua re manifestare potes. Etiam abstractissimas cogitationum impedimenta, quorum effectio dubitationes magnas habemus, et in quibusdam etiam has ideas deridere, materialiter manifestari possunt. In hoc sensu non sunt limites, tantum fines sui impositi, opiniones negativae (id fieri non possunt, id facere non possum), quod impossibile est, qui magnae obstant progressioni propriae potentiae intellectualis. Nihilominus potentialis indefinita sopitio est intimum cuiusvis hominis, ut, si opportune usus sit, vitam tuam dirigere possit in directionem omnino diversam/positivam. Saepe dubitamus de virtute nostrarum mentium, dubitare de viribus nostris, et de sua natura assumere ...

Unusquisque suam mentem habet, implicatam interlocutionem conscii et subconscii, e quo nostra veritas oritur. Nostra conscientia decretorium est ad vitam nostram conformandam. Solummodo conscientiae nostrae auxilio et cogitationum inde processuum fieri potest ut vitam efficiat quae vicissim nostris ideis correspondet. Hoc in contextu, propriae imaginatio intellectualis decretorium est pro effectione propriae cogitationis in gradu "materiae". ...

Amor fundamentum est omnis sanationis. Ante omnia, noster amor sui ipsius factor est crucialus cum ad nostram pervenit salutem. Quo magis nos in hoc contextu amamus, accipimus ac accipimus, eo magis affirmativum erit nostrae constitutioni corporis et mentis. Eodem tempore, fortis amor sui significat quod insigniter melius accessum habemus ad homines nostros ac, generatim, ad ambitum socialem nostrum. Ut intus, sic extra. Noster amor sui tunc statim ad mundum externum transfertur. Quo fit ut primum ex positivo conscientiae statu iterum vitam respiciamus, deinde per hunc effectum omnia in vitam nostram trahimus quae sensum bonum praebent. ...

Circiter III annos mihi conscie perambulavi processum excitationis spiritualis et iter meum. Currivi meum locum "Alles ist Energie" pro 3 annis et mea per annum fere video Channel. Hoc tempore iterum iterumque accidit ut commentationes negativae omnium generum ad me pervenerunt. Exempli causa, unus homo semel scripsit ut homines similes mihi in palo comburerentur - nullum iocum! Alii vero, nullo modo contentam meam agnoscere possunt et personam meam impugnare. Prorsus sicut iste, meus idearum mundus ludibrio obnoxius est. Primis diebus, praesertim post dissolutionem meam, cum vix aliquem sui amorem haberem, tales commentationes graviter me gravaverunt et tunc eas per dies posui. ...